استارت برنامه نویسی گوشی

 طراحی اپلیکیشن بنابراین برای آغاز برنامه نویسی موبایل تنها به یک کامپیوتر خانگی و یا لپ تاپ در بین مقام نیاز خواهید داشت. اما در حالتی که از سیستم های پیشرفته تر به کارگیری نمایید، می توانید فرایند توسعه و گسترش اپلیکیشن ها را سریع تر فرمایید. زیرا هنگامی که حجم کدهای نوشته شده بالا می رود، در صورتیکه سیستم شما ضعیف باشد امکان دارد برای پردازش و بازنگری کدها کند شود. بنابراین به اشخاصی که قصد دارند به برنامه نویسی گوشی بپردازند سفارش می شود سیستمی با دستکم 3 گیگابایت حافظه موقت تهیه و تنظیم کنند. پس در حالتی که می‌توانید، سیستمی برای برنامه نویسی موبایل انتخاب فرمائید که از دست کم سیستم معرفی شده در ذیل کارکشته تر باشد.
پباده سازی اپلیکیشن 

2 GB RAM minimum, 8 GB RAM recommended
2 GB of available disk space minimum,
4 GB Recommended (500 MB for IDE + 1.5 GB for Android SDK and emulator system image)
1280 x 800 minimum screen resolution
Java Development Kit (JDK) 8
معرفی زبان های برنامه نویسی اندروید

همان طور که میدانید انتخاب زبان برنامه نویسی یک کدام از دغدغه های افرادی است که قصد دارا هستند برنامه نویسی را شروع کنند. این موضوع همیشه یکی بحث برانگیزترین و داغ ترین موضوعات در حوزه برنامه نویسی می باشد. پاسخ به‌این سوال مسلما کار عادی ای نیست و بایستی از بعد ها مختلفی آیتم بررسی قرار گیرد. زیرا زبان های برنامه نویسی زیادی از پاراگراف جاوا، کاتلین، جاواسکریپت و .... می توانند با هدف برنامه نویسی سیستم ادله اندروید انتخاب شوند.

بیشتر بدانید : برنامه نویسی : بهترین زبان های برنامه نویسی در سال 1398
البته زبان هایی که به وسیله گوگل به عنوان لهجه رسمی این پلتفرم معرفی شده اند، جاوا و کاتلین می‌باشند. لهجه های دیگر به صورت پیش فرض توسط اندروید پشتیبانی نمی‌شوند. برای استفاده از اینگونه گویش ها ابزارهایی به منظور تبدیل کدها به خروجی قابل نصب در اندروید توسعه داده شده است. کلاً مرسوم ترین گویش های برنامه نویسی که توانا به بسط اپلیکیشن های اندرویدی هستند عبارتند از:

زبان برنامه نویسی جاوا
گویش برنامه نویسی کاتلین
گویش برنامه نویسی جاوا اسکریپت
گویش برنامه نویسی سی شارپ
زبان برنامه نویسی پایتون
زبان برنامه نویسی بیسیک
لهجه برنامه نویسی دارت
انتخاب و یادگیری زبان برنامه نویسی

شاید با معرفی لهجه های برنامه نویسی در بخش پیشین، برای گزینش گویش مورد نظرتان کمی سردرگم شده باشید. همان گونه که اشاره شد، انتخاب لهجه برنامه نویسی برای کسانی که قصد ورود به دنیای برنامه نویسی دارند، می تواند امری دشوار باشد. لهجه های برنامه نویسی تنها ابزارهایی میباشند که برای پیاده سازی ایده های برنامه نویسان به کار می‌روند. بدین ترتیب چنانچه هدف و قصدمان از برنامه نویسی را بدانیم، آنقدرها هم که تصور میکنید، انتخاب زبان امری پیچیده نیست.

شاید انتخاب گویش های برنامه نویسی غیر رسمی برای افرادی که به سایر گویش های برنامه نویسی تسلط دارند، امری منطقی باشد. زیرا می‌خواهند با زبانی که می دانند وارد دنیای برنامه نویسی تلفن همراه شوند. مثلا کسانی که برنامه نویس سی شارپ هستند می‌توانند از تکنولوژی زامارین به کار گیری کنند. زیرا دیگر نیاز به صرف زمان برای یادگیری زبانی جدید نخواهند داشت و در کمترین دوران می‌توانند اپلیکیشن های اندرویدی را توسعه دهند.

ولی برای کسانی که تصمیم دارند به یک متخصص اندروید تبدیل شوند و فقط به بسط نرم افزارهای اندروید بپردازند، بهترین انتخاب زبان جاوا یا کاتلین خواهد بود. زیرا مسلما در روند بسط نرم افزارهای اندرویدی با خطاها و سوالهای زیادی رو به رو خواهید شد. معمولا جواب اینگونه چالش ها را در اسناد کتابخانه ها، مثال های گوگل، وبسایت های پرسش و پاسخ مانند Stackoverflow و... پیدا خواهید کرد. اما به دلیل اینکه زبان جاوا به عنوان گویش رسمی اندروید قدمت بیشتری در گسترش این سیستم استدلال داشته است، اکثر این منابع از زبان جاوا استعمال می‌کنند. زبان جاوا نسبت به سایر لهجه ها پیچیدگی های خودش را داراست ولی در صورتیکه به صورت اصولی آن را خاطر بگیرید، در حوزه توسعه اندروید پیروز خواهید شد.
 

تعریف اپلیکیشن های Hybrid

 طراحی اپلیکیشن 

پباده سازی نرم افزار Hybrid ترکیبی از نرم افزار های Web و native می‌باشند. ما قبلا در نوشته ی علمی ای منقطع اینترنت نرم افزار را تعریف و تمجید کردیم. نرم افزار های هیبرید همانند نرم افزار های Web‌ می بایست در مرورگر مشاهده شوند البته برای مشاهده برنامه، نیازی به مرورگر موبایل وجود ندارد و محتوای برنامه در قالب یک اپلیکیشن Native به وسیله WebView در اندروید و یا این که UIWebView در iOS، نشان داده میشود. پباده سازی اپلیکیشن های هیبرید به وسیله HTML و CSS و JavaScript رخ میگیرد و بعداز آن با به کار گیری از بعضا از اپلیکیشن ها مانند Cordova به قابل انعطاف‌افزار Native تبدیل میگردند.

این نحوه توسعه و گسترش قابل انعطاف‌افزار نسبت به قابل انعطاف‌افزارهای Native سریع خیس و شل ‌خیس میباشد به علاوه قابلیت و امکان رفع خطاها و یا این که به روزرسانی قابل انعطاف‌افزار بسیار ریلکس میباشد و اپلیکیشن را می اقتدار در هر عصر در هر بستری منتشر کرد. با اپلیکیشن Cordova می قدرت نرم افزار های هیبرید را فارغ از کد نویسی مجدد، در بستر های متفاوت منتشر کرد.

مطالعه اضافه: اینترنت نرم افزار(PWA) چه است؟

همانند نرم افزار های Native، با استعمال از نرم افزار های هیبرید، به همه تجهیزات طاقت فرسا‌افزاری دستگاه قابلیت دسترسی موجود است ولی به جهت این که کد های برنامه های هیبرید، بایستی با مرورگر پردازش شوند، بازدهی این نرم افزار ها از بازدهی نرم افزار های Native کمتر میباشد.

همانگونه که گفته شد، نرم افزار های هیبرید را می اقتدار با یکبار کد نویسی، در بستر های متعدد منتشر کرد و هم چنین قابلیت و امکان دسترسی به همه امکاناتی که سیستم ‌ادله به برنامه نویس میدهد، موجود است. به علاوه نرم افزار های هیبرید، دارنده Pluginهای زیادی میباشند.

از پر اسم و رسم‌ترین نرم افزار های Hybrid می شود به ، نرم افزار Walgreens اشاره نمود.

نکته دیدنی اعتنا دیگر این میباشد که نرم افزار های Hybrid نزد سازمان‌ها و شرکت‌های وسیع از محبوبیت متعددی برخوردارند چون اکثر اوقات این سازمان‌ها ترجیح میدهند نرم افزار خویش را یکبار برای مدام برای تمام پلتفرم‌ها ارائه نمایند.

خصوصیت‌های نرم افزار های Hybrid
امکان نصب نرم افزار Hybrid بروی پلتفرم‌های گوناگون نظیر : iOS، آندروید، ویندوز تلفن همراه و ...
به کار گیری از یک مقر کد واحد برای همگی سیستم ادله‌های رایج گوشی هوشمند.
صرفه جویی در طول و هزینه‌های توسعه و گسترش برنامه.
تمام داده ها برنامه بر روی مقر داده‌ها جای‌دارد خیر بر روی یک خاطر داخلی دستگاه.

معایب نرم افزار های Hybrid
عدم دسترسی به تجهیزات بدون نقص دستگاه (برنامه‌های ترکیبی صرفا زیرمجموعه‌ای از امکان‌های گنجانده گردیده در هر پلتفرم ساکن را پشتیبانی مینماید، وقتی که یک خصوصیت و تکنولوژی تازه معرفی می گردد گسترش دهندگان برنامه می بایست طاقت نمایند تا مبتنی بر (CPT (Cross Platform Tools این خصوصیت‌های نو را تعریف و تمجید نمایند.
نیاز مبرم به تدبیر و علم کافی نسبت به گویش‌های HTML۵ و CSS و
همت نسبتا ضعیف WebView بر روی پلتفرم‌های مختلف.
عدم پشتیبانی از رابط کاربری مستقر و ویجت‌ها (در برنامه‌های تعدادی پلتفرمی بدلیل اینکه رابط کاربری برای هر پلتفرمی تجدید بنا می‌گردد تجربه کاربری نسبتا خیر و خوبی نخواهند داشت.)
در برخی از پلتفرم‌ها توابع گزینه به کارگیری باعث بالا رفتن مصرف CPU و همینطور نشت خاطر (Memory Leak) خواهد شد.
در نرم افزار های Hybrid همگرایی بر روی یک گوشه و کنار بسط همدم با گرافیک میباشد، به همین عامل عمدتا با برگه اکران سازگار نخواهند بود.
ضرورت اتصال به وب در طول به کار گیری از این نرم افزار‌ها.